مدیریت رفتارهای پرخطر نوجوانان

تصور کنید:

همسایه شما تماس گرفته و می گوید که دختر ۱۶ ساله شما و دو دوستش در نزدیکی دبیرستان قصد دارند سوار ماشین های گذری بشوند. مضطرب شده، سوار ماشین خود شده و خوشبختانه او را می یابید: زمانیکه از او می خواهید سوار ماشین شود، چشمانش را می چرخاند و خیلی آرام سوار صندلی جلویی می شود. در حالیکه دور می شوید، از اینکه مقابل دوستانش خجالت کشیده، شکایت می کند و اصرار می کند که تفریح با دوستانش امن است و هیچ خطری آنها را تهدید نمی کند.

منطقی است؟ خیر

از لحاظ رشدی چطور؟ قطعا همه نوجوان ها اینگونه هستند.

برای مطالعه بیشتر:

نوجوانی و ورود به سیزده سالگی

توانمدسازی والدین در مدیریت رفتار نوجوانان

نوجوانان و والدین به خاطر بحث بر سر مسائل مربوط به لباس و رفتار های درست، معروف هستند. بحث ها چنان شدیدتر می شوند که به رابطه والدین- کودک در سالهای بعد آسیب می رسانند.

اما متخصصین می گویند که والدین می توانند با نوجوانان بطور سازنده بحث کنند و این مهارت مهم یادگیری است. اولا والدین نیازمند درک این هستند که مغز نوجوانان نسبت به بدنشان رشد کمتری می کند. در حقیقت، مطالعات MRI نشان داده اند که لوب پیشانی مغز نوجوانان که مسئول تعدادی از فرایندهای تفکر بالغانه می باشد، تا اوایل ۲۰ سالگی کاملا بالغ نمی شوند. با توجه به اینکه نوجوانان با تفکر کامل عمل نمی کند، پس رفتار نوجوانان تا حدودی قابل توجیح است.

انتظار هیجان:

از آنجاییکه لب پیشانی مغز منطق بلوغ کامل نیافته است، طغیان احساسات در دوران نوجوانی عادی می باشد حالا فرقی ندارد که شما درباره یک مسئله عادی صحبت کنید یا در مورد مضرات سکس دهانی.

آرام باشید:

حتی اگر نوجوانان شما به هر کلمه ای که از زبان شما خارج می شود، اعتراض کنند، آرام باشید و از روشهای کامل کنترل هیجان پیروی کنید. از عبارات “من” برای بیان ترس و تهدیدهای خود استفاده کنید.

ارتباط:

تحقیق برروی ۱۲۰۰۰ نوجوان در سال ۱۹۹۷ نشان داد که ارتباط هیجانی قوی با والدین بهترین محافظت کننده‌ی نوجوان در برابر رفتار پرخطر بود. با اینکه سرزنش کردن نوجوان وی را شرم زده می کند و داد زدن باعث کنترل وی می شود. به جای این رفتارها، اطلاعات لازم را استخراج کنید با گفتن جملاتی مثل: “چه نتیجه ای از عملت خواهی گرفت؟ این مسئله رو چه جوری حل خواهی کرد؟”

و سپس منتظر پاسخ فرزندتان باشید.

به او مقداری فضا بدهید:

نوجوانان نیازمند تنهایی و گذراندن  زمان با دوستان خود هستند بنابراین ممکنه کاملا از زندگی خانوادگی خود دور شوند. این وضعیت برای والدین سخت است اما اینکه به نوجوان نوپا اجازه بررسی جهان را دهیم، به اندازه معلق شدن پاهای کودک به هنگام تاتی کردن مهم است. آیا ضروری است؟ قطعا. محدودیت هایی تعیین کنید و خود را عقب بکشید.

این را بارها و بارها بگویید:

از ادامه دادن یک رفتار نترسید و اگر لازم است ان را بارها تکرار کنید. اگر دخترتان را از بیرون رفتن با دوستان و یا رفتارهای پر خطر کنار خیابان دور کرده اید ، به آرامی از خطرات ربودن، تجاوز و قتل او را آگاه سازید. روز بعد مجددا به موضوع باز گردید تا مطمئن شوید که درک کرده است.  از راه حل بارش فکری برای حل پریشانی وی استفاده کنید. بدین ترتیب او در خواهد یافت که مراقب وی هستید و به نظر او احترام می گذارید.

مترجم: نسیم احمدی فام، دانشجوی روانشناسی دانشگاه پیام نور تبریز

نوشته مدیریت رفتارهای پرخطر نوجوانان اولین بار در روانشناسی کودک پدیدار شد.